بسم الله الرحمن الرحیم

سوال:در مورد مطلبی که در قرآن فرمودید که همه دنیا عذاب خفت باری دارند به دوش می کشند دلم می خواهد بدانم جاهای دیگر دنیا به غیر از ایران کجا این قدر به اندازه ما مشکلات دارند؟ در بلاتکلیفی و شک و تردید و بی قانونی داریم زندگی می کنیم، اقوام نزدیک من که در کشورهای دیگر زندگی می کنند همه به من می گویند دیوانه ای چرا آن جا ماندی پاشو بیا این جا حداقل بقیه عمرت را می توانی در آرامش زندگی کنی.

استاد: مهم این است وقتی شما برای من از زندگی خوب تعریف می کنی آن زندگی خوب از دیدگاه شماست نه از دیدگاه من، از دیدگاه ایشان است نه از دیدگاه کس دیگری، هر کسی دنیا را از منظر نگاه خودش می بیند و راجع به آن حرف می زند یکی که می گوید آرامش، باید ببینی آن آرامشی که او تجربه می کند مفهومش چیست اصلا آرامش را در چه می داند ؟ الان تمامی آن آدم هایی که در دنیا برای احقاق حق مردم ستمدیده ی غزه حرکت می کنند اکثرشان زندگی های مرفهی دارند ولی هوار کشیدن و فریاد کشیدن و علیه این ستم حرکت کردن آرامش و آسایش نیست. اگر مردمی در جایی خانه، پول، درآمد کافی دارند مفهوم این یک زندگی خوب نیست باید رفت در زندگی هایشان دید که آیا انس و الفت، محبت و عشق چه جایگاهی در آن زندگی ها دارد، ما نمی دانیم. از نظر من کنفرانسی که گذاشتند و تمام کشورها در آن شرکت داشتند و زمانی که نتانیاهو برای صحبت کردن آمد، تمام نمایندگان کشورها خارج شدند بار سبکی نبود آنها بعدا باید این بار را به دوش بکشند و سختی اش را داشته باشند پس دنیا در سختی است مهم این است که نگاه شما به زندگی چیست ؟ من یک چیزی را خیلی خوب می دانستم و آن این است، یک زمانی در کانادا و قطعا در آمریکا همه چیز را قسطی می دهند به نظر شما چرا ؟ برای این که یک تسمه ای بر گردن انسان ها باشد به دلیل مقروض بودن نتوانند هر طرفی سر بکشند، به دلیل مقروض بودن محل های کارشان را آن طوری باید بیایند و بروند که از آنها می خواهند حالا شما اسم آن را آزادی و رفاه می گذارید اختیار شما است. من نمی گویم اینجا خیلی خوب است اتفاقا همه چیز خیلی بد است، امروز نمی بایستی بار 40 سال پیش را ما به دوش بکشیم در این 40 سال باید می آمد و آرام آرام خیلی از مسائل حل می شد و مشکلات رد میشد، نشده ما زیر بار آن هستیم خوب شما فکر می کنی که اینجا به دنیا آمدی اینجا زندگی کردی اینجا تشکیل خانواده دادی آیا در گوشه ی دیگری از این دنیا بروی از این بارت کم می شود ؟ شکل بارت عوض می شود بارکم نمی شود، انتخاب خودتان است. گفتگوی امروز روی خوشبختی است حرف میزنیم ببینیم یعنی چه و ما کجاییم .
صحبت از جمع : من در رابطه با صحبت دوستمان باید بگویم که خواهر من در آمریکا زندگی می کند و در رفاه کامل هستند . آنها در این 12 روز جنگی که داشتیم اگر بیشتر از ما اضطراب نداشت کمتر از ما هم نداشت. شرایط ما طوری بود که اینترنت نداشتیم نمی توانستیم تماسی داشته باشیم و واقعا تبعات آن را در ذره ذره سلول هایش می توانستم ببینم در حالی که آنجا نه جنگی بود و نه مشکلی داشتند ولی واقعا ما به هم وصل هستیم نمی توانیم بگوییم که الان مثلا در ایران ممکن است اسرائیل حمله کند پروازها کنسل شود، فقط تبعات آن تنها برای ماست کسانی که در آن سو هستند از این تبعات هم سهیم هستند.
استاد : و صرفا ایرانی ها نه . در کشور آلمان مردم از یک قشری که به میدان آمده بودند از یک رفاه بالا برخوردارند ببینید چه قدر به آنها فشار آورده آیا کسی به این قشر پول می دهد ؟ یعنی ما به آن طبقه مرفه پول می دهیم که به خیابان بیایید و فریاد بکشید برای فلسطین علیه اسرائیل ؟ نه یک عذابی در بدن آنها است وقتی که این تصاویر بچه ها و زن ها و گرسنگی ها و بدبختی ها را می بینند زجر می کشند . من که برای وضو می روم آب از شیر دستشویی به وفور می آید حالا من که فقط می خواهم وضو بگیرم بروم منبع را خاموش کنم پمپ را جابجا کنم ؟ شما نمی دانی وقتی که آب، کمی زیاد می آید من همان لحظه چهره های مردم فلسطین جلوی چشمانم است که آب برای خوردن، برای طهارت و شستشوی خودشان ندارند حالا به نظر شما من که اینجا هستم نسبت به آن که در فلسطین است خیلی احساس خوشبختی می کنم؟ فلسطینی ها بیایید پیش ما . نه اصلا اینطور نیست، پس این رفاه و آسایش و آرامش بر می گردد به نوع نگاه انسان ها، که نسبت به انسان های دیگر چطور نگاه می کنیم . یک مرد افغانی را چون کارت نداشت ایران از مرز خارج کرد زن و 3،4 تا بچه را در لابلای درختان و پستوهای خانه ها پنهانشان کردند که اینها را نبرند بنده ایراد گرفتم خب اینها که از گرسنگی اینجا می میرند کسی را ندارند به من گفت اگر اینها به آنجا بروند دختر 12 ساله دارند اولین قدم دختران به این سن را می برند به مردان مسن می دهند، می گوید در آنجا خانه هایی که زن و دختر دارد پنجره نباید داشته باشد حالا من در خانه ام می نشینم و از انتهای خانه از پنجره وزش باد را روی درختانی که در حیاط مان است نگاه می کنم و لذت میبرم و همان موقع که لذت می برم فکر می کنم به همان آدم هایی که هیچ وقت پنجره ندارند حالا به نظر شما اینجا من خوشبختم و آن ها بدبخت ؟ نه من هم به همان اندازه احساس بدبختی را می کنم . دقت کنید حرف های انسان ها را به صِرف این که از شرایط خودشان تعریف می کنند خیلی محکم و جدی نگیرید به خودتان نگاه کنید که شما چه کسی هستید چه می خواهید و قرار است که چه باشید ؟این خیلی مهم است .
صحبت از جمع : این مسئله که کجا باشیم بستگی به خودمان دارد درون هر انسانی بیرونش را رقم می زند به عنوان مثال یک فرد اروپایی آمریکایی باران که می بارد و شلوار و کفشش که گِلی می شود، چتر ندارد، به زمین و زمان فحش نمی دهد ولی منِ ایرانی مرتب غر می زنم آب که قطع می شود به زمین و زمان بد و بیراه می گویم . مشکلات کشور ما خاص خودمان است کمتر این گونه مشکلات را جای دیگری می بینیم ولی آنجا ظاهرش خیلی فریبنده است تمام مدت هول و اضطراب این را دارند که اگر یک روز سرما بخورد و نتواند سر کار برود کارش را از دست می دهد، وقتی درونمان آرام باشد همه جا برای ما بهشت، همه جا آرامش و فراوانی است.

• < قبلی
• بعدی >